Ik wil heel graag minimaliseren in mijn leven. Dit vind ik alleen heel lastig. Ik heb namelijk van mijn ouder een cadeautje meegekregen waar ik niet zo blij mee ben: het verzamelen van spullen en heel weinig weg kunnen doen. Gelukkig is het bij mij niet zo erg als bij mijn ouders. Maar dat is ook niet zo moeilijk:
Mijn vaders studeerkamer
Mijn vader heeft een studeerkamer waar je letterlijk over spullen heen moet lopen om bij het bureau te komen. Ik denk dat het in die kamer al zeker 15 tot 20 jaar niet opgeruimd is. Laat staan gestofzuigd. De gordijnen zijn standaard dicht (je kan er niet bij om ze open te maken). De balkondeur is niet te bereiken (Het balkon is dan ook al jaren niet gebruikt, om er op te kunnen moet je door het raam klimmen in de kamer ernaast.. kom ik zo nog op). Er staan kasten waar we werkelijk niet van weten wat er in zit. Er liggen stapels papieren en spullen, ik denk dat de rommel zeker een halve tot hele meter hoog is, behalve het “pad” dan.. Ik snap het niet, maar mijn vader kan daar daadwerkelijk studeren. Ik vind het knap.
Mijn moeders studeerkamer
Toen mijn moeder 15 jaar geleden opnieuw ging studeren, is een deel van de gang op zolder verbouwd naar een studeer kamer. Eerst was het netjes opgeruimd, mijn moeder studeerde er dan ook elke dag. Maar al snel werd ook deze kamer een opslag. Er staan stapels boeken, rollen kaftpapier, kratten met papieren, eindeloze stapels met lege schriften, meerdere dozen met puzzels (die jaren niet zijn aangeraakt), enzovoorts. Je kunt je dan ook voorstellen dat mijn moeder al jaren niet gebruikt maakt van deze “studeerkamer”. Zelfs niet nu mijn moeder sinds een jaar weer opnieuw studeert, nee dit doet ze nu aan de eettafel in de woonkamer..
Mijn oude slaapkamertje
Toen mijn zus 9 jaar geleden het huis uit ging, kwam haar kamer op zolder vrij. Gezien mijn kamertje (de kamer naast mijn vaders “studeerkamer”) op dezelfde verdieping was als mijn ouders slaapkamer en mijn vaders kamer, wilde ik graag de kamer van mijn zus overnemen, op zolder zat namelijk alleen mijn broer en hij bemoeide zich een stuk minder met zijn puberende zusje.
Het is natuurlijk te verwachten dat mijn oude slaapkamertje een opslag ruimte werd. Nadat de begane grond verbouwd werd, waar dus kratten met spullen en papieren uitgehaald werd, werden al deze spullen in mijn oude kamertje gezet. Kratten gevuld met papieren, video’s, dvd’s, spullen, en weetikveelwat, werden in de kamer gezet. Stapels tot aan het plafond. Het is natuurlijk al helemaal onnodig om te zeggen dat het balkon nu nog meer onbegaanbaar is.
Het oude slaapkamertje van mij en mijn zus
Toen ik 4 jaar na mijn zus het huis uit ging, werd ook de slaapkamer op zolder een opslag. Mijn moeder wilde namelijk van mijn oude slaapkamertje op de 1e verdieping een studeerkamer maken (want die op zolder is onbegaanbaar). Zo geschiedde, de kratten met zooi verhuisden naar zolder, en het kamertje op de 1e verdieping was mooi opgeruimd en netjes! Voor een paar maanden tenminste.. En toen kwamen er nieuwe kratten met spullen, papieren en troep op de kamer. Dus zo is ook deze kamer, weer, niet meer begaanbaar.
Opslagruimtes op zolder
Boven de zolder is trouwens ook nog een luik (volgens mij drie luiken zelfs) waar opslag is. Met nog meer spullen, troep, etc. Ik weet werkelijk waar niet wat er allemaal in zit. Ik weet dat in een luik al het speelgoed van vroeger zit, met nog wat dozen met kinderkleding en spullen.. In een ander luik liggen alle kerstspullen, maar verder weet ik ook niet wat er allemaal kan liggen.
De garage
Daarbij hebben mijn ouders, alsof ze nog niet genoeg ruimtes gevuld hebben met spullen, ook nog een garage, losstaand van het huis. Zo’n grote ruime waar denk ik wel 2 auto’s in zouden passen. In theorie tenminste, want in de garage van mijn ouders zou zeker weten geen auto in passen, niet eens 1.
Er staat wel een vouwwagen in, op zijn kant. Maar verder past er naast de fietsen, die je heel strategisch in de garage moet plaatsen, helemaal niks bij. De zijkanten staan namelijk ook gevuld met dozen en spullen, waarvan ik, wederom, niet weet wat er allemaal in zit.
Mijn broer’s slaapkamertje
Mijn broer is een paar weken geleden het huis uit gegaan, nu komt hij nog elk weekend thuis, maar ik vraag me af hoe lang het zal duren voor ook zijn kamer een opslagruimte zal worden.. Het zou me niks verbazen als dat al vrij snel zal gebeuren.
Het klinkt misschien vreemd, maar ik kijk er niet eens van op. Ik ben het natuurlijk mijn gehele leven al gewend. Zolang ik me kan herinneren is het huis van mijn ouders een opslag, gevuld met dozen en kratten met papieren en spullen. Op het moment dat mijn ouders in hun huis geen dozen, kisten, stapels vol spullen en troep zouden hebben, zou ik mij oprecht ernstige zorgen maken.
Ik ben allang blij dat ik het niet zo erg heb. Gelukkig heb ik mijn lieve vriend die me ermee helpt. Hij vraagt zichzelf regelmatig hardop af of ik die bepaalde spullen echt wel nodig heb. Vaak geef ik hem dan gelijk (niet altijd) en doe ik de spullen weg.
Toch werkt dat niet altijd, ik moet het toch echt zelf doen. Een paar weken geleden heb ik een e-cursus gekocht (Minder meuk, meer leuk van SoChicken). En hoewel ik nog een lange weg te gaan heb zie ik al de vooruitgang, ik zie steeds meer ruimte vrijkomen in kasten! Zo heb ik zeker de helft van al mijn boeken, dvd’s en cd’s weggedaan (De boeken pasten niet meer in mijn boekenkast, ik had er een stapel voor staan).
En wat is dat toch een opluchting! De ruimte en rust die daardoor ontstaat geeft me motivatie om verder op te ruimen! Nou hopen dat ik het kan blijven volhouden, en dat ik nooit, nooit en dan ook echt nóóóit zoals mijn ouders eindig. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn best lief en ik hou van ze, maar die rommel? Brrr…