Yup. Ik wil minimaliseren. Ik ben zelfs al een heel eind. Ik heb mijn kledingkast uitgezocht, mijn boeken meer dan gehalveerd en mijn dvd’s en cd’s meer dan gehalveerd. En tsjah, toen liep ik vast. Ik vind het toch maar lastig.
Ik heb een e-cursus gekocht om minimalistischer te leven (Minder meuk, meer leuk van SoChicken).
En daarmee heb ik die eerste categorieën al aangepakt. Nu moet ik ook de rest doen. Nou ja, moet, nu wil ik ook de rest doen.
Waarom wil ik minimaliseren?
Ik ben er van overtuigd dat minimaliseren mij heel veel rust zal geven. Wanneer ik in troep leef, voel ik me onrustig, ongelukkig en heb ik het gevoel dat ik heel veel moet doen, maar niet weet waar te beginnen. Ik ben dan snel afgeleid en kan niet de dingen doen die ik wil doen, waar ik juist gelukkig van wordt. Zoals schrijven en muziek maken =).
Het schrijven heb ik alweer een stuk meer opgepakt, dankzij mijn nieuwe tablet En dat voelt verdomde goed! Nu de rest van mijn huis opruimen, en dan kan ik nog meer schrijven, in alle rust, zonder continue afleiding (behalve dan mijn kattenkinders die nogal aandacht vragend zijn).
Hoe ga ik dit aanpakken?
Dus, daar ga ik dan, weer aan de opruim. Ik heb genoeg aan te pakken. Ik ga het denk ik in categorieën opsplitsen: eerst mijn bureau, dan de kast die boven mijn bureau hangt, dan mijn bureaulaatjes. Ja, ik kom er wel. Maar ik blijf het lastig vinden. Ik kom uit een familie waar het normaal is om te hoarden, dus tsjah, dat krijg je toch mee. Maar ik wil er vanaf. Al die rotzooi maakt me ongelukkig. En ik houd niet van ongelukkig. Ik wil graag gelukkig zijn! Maar wie wil dat nou niet?
Soms heb ik zo’n opruimwoede, dan heb ik het flink te pakken. Het lastige is dat ik dan erg veel doe, en dan opeens uitgeput ben en in de rommel achter blijf.
Bijvoorbeeld: Ik ging laatst mijn kledingkast (opnieuw) uitzoeken, alle kapotte jassen die ik weg wilde gooide ik in de gang. Tassen die ergens anders heen moesten gooide ik ook de gang in. Alles wat ergens anders heen moest ging de gang in. En toen was ik op. Ik gebruikte mijn laatste beetje energie om nog even snel mijn kledingkast netjes te maken, maar de gang lang dus nog vol met spullen. Daarbij had ik geen vuilniszak om de oude kleding in te doen (ik moest nog boodschappen doen). Dus ja, daar lag dan een berg kleding ik de gang. En een uitgeputte Amanda, die duidelijk nog even moest bijkomen. Na een halfuurtje bijkomen ben ik even naar de winkel gegaan, waarna ik, na weer een halfuurtje bijkomen, de berg kleding in de vuilniszak heb gedaan.
Lege batterij
Ja, ik ga soms heel enthousiast aan de slag met het minimaliseren. Maar opeens is mijn batterij leeg. Het nadeel van het hebben van een chronische ziekte; mijn batterij kan er soms plots mee kappen.
Ook kan ik een planning hebben om op een dag bepaalde dingen te doen, maar soms kan ik dan erge last hebben van mijn lijf, waardoor ik dit dan niet meer kan doen, super irritant.. Maar het houd me niet tegen toch verder te gaan! Dan duurt het opruimen en minimaliseren maar wat langer!
Wat is dat spreekwoord? Rome is ook niet in 1 dag gebouwd of haastige spoed is zelden goed.
Ik blijf bezig
Anyhow, ik blijf lekker minimaliseren! Laatst zijn er ook weer een hele stapel boeken de deur uit gegaan. Als je je afvraag of ik al die spullen weggooi; nee, dat doe ik niet. Ik vind het heel moeilijk om spullen weg te gooien, daarbij vind ik het ook zonde. Veel spullen zijn nog van prima kwaliteit! Dat het mij niet gelukkig maakt, betekent niet dat het niet iemand anders gelukkig kan maken. Zo zet ik al mijn spullen op een weggeefgroep op Facebook. Ik vind het heerlijk om te zien hoe blij andere mensen ervan worden.
Mijn huis is nu nog een rommel, maar ik kom er! Zo langzamerhand is de rommel steeds minder, en geniet ik steeds meer van de ruimte. Jeej!