In deze eerste muziek blog zal ik de tekst van een nummer delen. Dit kan een nummer van elk willekeurig genre zijn. Een nummer wat ik mooi, grappig, bijzonder, ontroerend of gewoon leuk vind. Ik zal dan een stukje over mezelf vertellen, namelijk het hoe en waarom ik deze tekst, dit nummer gekozen heb voor mijn muziek blog. Dit kan ook weer van alles zijn; vanwege een serieuze boodschap die het nummer brengt, of een herinnering die ik eraan koppel, of gewoon omdat het kan.
In deze blog zal ik wat vertellen over het nummer Music van John Miles.
Anyhow, enjoy!
Mijn passie
Mijn allergrootste passie is muziek, dit zal ook altijd zo blijven. Ik sta op met een melodie in mijn hoofd en ik val er mee in slaap. Op de brommer zouden jullie misschien diep in gedachten zijn.
Ik ben op de brommer aan het zingen. Luidkeels. Niets is dan ook frustrerender wanneer ik een nummer niet geheel ken. Wanneer delen van het nummer in mijn hoofd kwijt zijn. Een stuk tekst, een stukje melodie. Ik blijf dan continu het stukje wat ik wel weet herhalen. Tot ik er stront ziek van wordt. En wanneer ik de mogelijkheid heb zoek ik het op. Ik MOET het gewoon weten!
Mijn passie voor muziek is een beetje vergelijkbaar met het nummer Music van John Miles. Zo voel ik me ook letterlijk over muziek, hoe afgezaagd het nummer ook een beetje is…
Music – John Miles
“Music was my first love
And it will be my last
Music of the future
Music of the past
To live without my music
Will impossible to do
In this world of trouble
My music pulls me through”
Waarom dit nummer?
Ik weet niet wanneer ik dit nummer voor het eerst gehoord heb, maar al sinds ik jong ben vind ik dit nummer ontzettend mooi. Uren kan ik ernaar luisteren, en elke keer geniet ik weer opnieuw, elke keer hoor ik ook weer iets nieuws. Heerlijk de tekst, heel makkelijk en simpel te onthouden, gezien het maar een stuk tekst is wat meerdere malen herhaald wordt.
Aangezien dit nummer z’n 15 jaar voor mijn geboorte uitgebracht is, is het vanzelf sprekend dat ik dit nummer niet ken doordat ik het zelf tegenkwam. Nee, ik ken dit nummer via mijn vader. Dit nummer is meer uit zijn tijd.
Maar ik vind het nummer o-zo-mooi. Al op jonge leeftijd besefte ik dat de tekst van het nummer zo waar is, waar voor mij in ieder geval, zo herkenbaar, zo sprekend.
Het klinkt misschien als een doem-idee. Maar ik bedenk me soms dat ik werkelijk waar niet zou weten wat ik zou moeten als ik doof zou worden, en dus nooit meer muziek zou horen. De gedachte maakt me al erg ongelukkig. Muziek is zo’n groot en belangrijk onderdeel van mijn leven.
Ik ben liever blind dan doof. Nou maar hopen dat ik beide niet zal worden, gezien ik ook graag de mooie wereld om me heen zie =).
Muzikaal
Het mooiste van dit nummer vind ik het rustige begin met de piano. Daarna met de violen op de achtergrond (heerlijk!) En dan die electrische gitaar! Boem! Heer-lijk! Maar het mooiste van alles vind ik de orkest stukken tussendoor. Jullie moeten weten dat ik een zwak heb voor viool en orkest muziek. Dit komt doordat ik op al sinds mijn 5e viool speel, en ook jaren lang in een orkest gespeeld heb. Ik ben mijn ouders erg dankbaar dat zij mij (met pijn, moeite en enige dwang) zover hebben gekregen dat ik jarenlang vioolles heb gevolgd en jarenlang mee gerepeteerd heb in een jeugdorkest. Ik ben daarin niet altijd makkelijk geweest. Ik vond het oefenen verschrikkelijk en deed dat dan ook gewoon niet. Ik kon er heel goed over liegen, en elke keer viel ik weer door de mand.
Maar hoewel ik de lessen en repetities verschrikkelijk vond, ben ik nu zo dankbaar voor het feit dat ik viool kan spelen, en daardoor zo kan genieten van vioolgeluid en mijn geluk haal uit samen muziek maken.
Oordeel zelf; wat vinden jullie van het nummer?