Yes! Vanavond is het zo ver! Eindelijk naar het concert van Skillet! Ik ben er zo blij mee en nog veel belangrijker; ik heb me er zo lang op verheugd! Ik ben al jaren fan van ze, en het was ook erg toevallig toen mijn vriend, Ramon, en ik er jaren geleden achter kwamen dat we allebei erge fan zijn! Ik ga dan ook samen met hem naar dit concert.

Bandsintown

Ik heb al een langere tijd de app Bandsintown die, zoals je zou verwachten, aangeeft wanneer bands in town zijn. Via deze app heb ik meerdere keren ontdekt dat bands waar ik fan van ben optreden in Nederland. Zo ontdekte eerder dat Three Days Grace optraden, waar Ramon en ik vorig jaar en het jaar ervoor heen zijn gegaan. Ook zijn Ramon en ik naar Lacuna Coil gegaan, ga ik binnenkort met een vriendin naar Yellowcard en ga ik met de vader van Ramon naar Lindsey Stirling.

En natuurlijk niet te vergeten: vanavond naar het concert van Skillet! Jeeej!

Three Days Grace

Three Days Grace is een hard-rock band waar ik al jaren graag naar luister. De muziek is hard, het is niet voor niets hard-rock. Ik vind het wel komisch dat de meeste mensen verbaast zijn wanneer ik ze vertel dat ik graag naar hard-rock luister.

Three Days Grace is voor mij een wat bijzondere band. Het is namelijk een van de eerste rock-bands die ik “ontmoet” heb. De eerste rock-band waar ik naar luisterde was Evanescence, en kort daarna hoorde ik het nummer ‘I hate everything about you’ van Three Days Grace. Hoewel de meeste nummers gaan over rottige relaties en drugsgebruik e.d., heeft de muziek van de band mij toch wel steun geboden toen ik het erg lastig had tijdens mijn tienerjaren. En nee, ik heb geen drugs-verleden (gelukkig maar!), maar makkelijk heb ik het niet altijd gehad; ik had een slechte band met mijn ouders en heb veel verkeerde vriendjes en vrienden gehad. Door de muziek van Evanescence en Three Days Grace realiseerde ik me dat ik niet alleen was.

Skillet

Ook skillet heeft voor mij een bijzondere betekenis. Skillet is pop-rock/hard-rock/religious-rock. Ook Skillet is een van de eerdere rock-bands die ik heb leren kennen. Toen ik nog op de basisschool zat (ja, ik begon vroeg met de hard rock) had ik een vriendinnetje die ik via internet had leren kennen. We video-chatten vaak en speelden veel spelletjes samen via MSN (r.i.p.). Zij luisterde onder andere naar Evanescence en andere religious-rock bands (Dat wisten jullie misschien niet van Evanescence, de eerste bandleden, Ben Moody en Amy Lee, hebben elkaar leren kennen op een kerkkamp!). Zij heeft mij wat nummers van Skillet toegestuurd en ik was meteen verkocht! Heerlijke muziek! Maar dan echt! Bijna alle nummers van hun vind ik heel fijn. De laatste albums van hun bevatten, naar mijn mening, alleen maar goede nummers. Er zijn misschien nummers die ik ‘minder geweldig’ vind, maar slechte nummers? Nee, die staan niet op dat album.

Ik was dan ook meer dan enthousiast toen ik een paar maanden geleden op Bandsintown zag dat Skillet op donderdag 10-11-2016 een optreden gaf in Utrecht!! Aangezien ik toen een baan had tot en met Oktober, maakte me de rest niet meer zoveel uit. Ik moest en zou naar Skillet gaan!

Ik whats-appte gelijk Ramon en vertelde hem dat hij mee moest, hij had geen keus. Gelukkig (en uiteraard) was hij het op dit punt met me eens, en zou hij graag met mij mee gaan naar Skillet! Omdat de app Bandsintown soms pas de dag voor de kaartverkoop begint mij een melding geeft, was het de volgende ochtend al tijd om kaartjes te kopen. Omdat ik moest werken en niet in alle rust kaartjes kon kopen, vroeg ik mijn vriend dit te doen. Om 10 uur startte de verkoop, en om 5 voor 10 zei ik al dat hij klaar moest zitten. De gedachte dat ik de kaartjes zou mislopen omdat het uitverkocht zou zijn leek me verschrikkelijk, want ik moest en zou naar Skillet gaan!! Gelukkig was het concert niet uitverkocht om 1 minuut over 10 en hadden we dus kaartjes bemachtigd! Skillet was een feit!

Het grootste obstakel

Later bleek dat ik tot december zou werken bij de kliniek waar ik toen werkte, en heb ik de vrijdag erna vrij gevraagd, want ik ben wel realistisch; rock-concerten zijn zwaar voor me, lichamelijk erg zwaar.. Ik vind het dan wel heel gaaf en doe heel stoer wanneer ik er ben, maar het is erg slopend en vermoedend voor me.

Bij een concert neem ik mijn rug-brace mee die ik omdoe zodat mijn rugklachten minder heftig zijn. Dit betekent echter niet dat die er niet zijn; het geeft alleen maar meer steun. Ook heb ik mijn polsspalken mee, omdat ik weet dat ik op een gegeven moment erge last krijg van mijn polsen, waardoor het ook allemaal wat vervelender word.

Pijnstiller is er natuurlijk ook bij. Ik slik tegenwoordig mijn tramadol erg weinig tot niet, alleen wanneer ik hele heftige erge pijnaanvallen heb of ’s avonds wanneer ik hele erge pijn heb en de dag erna weer moet werken dus een goede nachtrust kan gebruiken. En wanneer ik naar een concert ga en de hele avond zal moeten staan en waarschijnlijk zal springen uit enthousiasme, because nothing stops me from having an amazing night!